Nee dit is geen zin uit een film of uit een boek...dit is het leven van highschool kids hier in Australie! Althans de kinderen van "Grace Bunburry Highschool".
Ik had het voorrecht om als schoolstaf een weekje mee te gaan op introductie kamp. Ik was daar samen met drie andere ywamers. Het eenigste wat we moesten doen is met de kids optrekken, beetje orde houden en in de avond mochten we een "chapel talk" houden. Dat is zeg maar een korte overdenking over dingen van het leven en God. Makkelijk toch?
Anyways het voelde als vakantie (Alleen dan met 40 Adhd Kids haha). Het was zo gezellig. We waren zo'n 200 km van Perth in het plaatsje Busselton. Wat een mooi touristisch plaatsje is dat zeg. We mochten mee met alle exursie's. Ik heb op de langste pier van Australie gelopen bijna 3 km lang. Ik heb grotten bezocht, ik heb kano gevaren en gespelonkt. ( e weet wel door kleine ruimtes kruipen in grotten. We hebben een vogel park bezocht. Boogschutten, midget golven en nog veel meer. ( ik word er moe van als ik het gewoon opschrijf haha) Het was echt te gek. We hadden een karvan gekregen om in te slapen en dat lag pal aan het strand. De omgeving daar is gewoon stunning.
Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo'n ordelijke kamp heb mee gemaakt. De respect voor de leraren hier is zo anders dan in Nederland. Als de kinderen niet luisteren moesten ze push ups doen.... Sommige 13 jaar oude jongens zijn veel te gespierd voor hun leeftijd hahaha. Echt joh, geen drama, geen alcohol, geen rare dingen tussen jongens en meisjes. De kinderen worden goed gedrilt hier op school. De leraren wijzen heel erg op de conseqenties van de keuses die de kinderen maken. En de kinderen pikken het goed op. Haha soms was ik zelfs bang voor de leraar... en die gast is maar 6 jaar ouder dan mij hehe. Ik weet zeker dat als ik op die school had gezeten dat ik nu super strak in mijn vel zat. haha. Ik zal vast wel onmeunig veel push ups en sit ups als straf gehad hebben.
We hebben echt veel kunnen praten met de kids over God. Ze waren zo open. We hebben zelf met enkelen mogen bidden. Een avond waren we in opgedeelt in groepen om een groepsgesprek te hebben over geloof. Ik had de kids vrijheid gegeven om me van alles en nog wat te vragen. Man, zoveel vragen over "hoe weet je nou dat God echt tot je spreekt?" " Hoe weet ik nou dat God echt is, en dat Hij van mij houd?" Het is zo tof om je eigen ervaringen en getuigenis te kunnen geven aan deze jonge gasten. Het was echt een positief gesprek en de kids waren echt onder de indruk van de dingen die God in mij leven heeft gedaan!
Al met al, het was echt te gek! Ik hoop dat ik volgend jaar weer mee mag.
1 opmerking:
hi lieve mariek,
ik kan het niet vaak genoeg zeggen; t is altijd weer een bemoediging om je blog te lezen wat je zoal meemaakt!by the way nice pictures!!!!wat gaaf dat je mee mocht lopen op school!ik denk dat als stan en ik op die school zaten wij ook strakke buikspieren hadden hihihihi
trouwens...haj je ook pancake day gevierd?
veel liefs en knuffel van
stan-ielle
Een reactie posten