En daar gaan we weer....

Wat heb ik toch een hekel aan om een koffer in te pakken!
Niet omdat het veel werk is maar omdat het voor mij altijd zo bitterzoet is.
Aan de ene kant staat een koffer inpakken voor mij gelijk aan iets nieuws, avontuur, en ook weerzien met anderen. Aan de anderkant staat een koffer in pakken ook voor afscheid nemen, een fase afsluiten en andere "wereld" achter laten. Het maakt al lang niet meer uit waar ik naar toe ga, waar ik vandaan kom... Telkens als de koffer weer inpak voel ik het zelfde. Dat bitter zoete gevoel! Wat zal ik thuis missen maar wat zie ik er naar uit om weer naar huis te gaan. Grappig, ik leef echt in twee werelden!
Hoe dan ook ik kijk terug op een bijzonder jaar. ( Met veel bitterzoete koffer momenten haha)

Ik heb genoten van mijn "vakantie" thuis! Ik ben zo ontzettend gezegend van links en rechts.
Misschien is deze keer de koffer inpakken toch ietsjes meer bitter dan zoet omdat ik jullie allemaal zo ontzettend ga missen!

Ik bid jullie allemaal een geweldig, gezegend, bijzonder, wonderlijk, vol van liefde, vreugdevol nieuw jaar toe!

Happy new Year

Dat is lang geleden...

Het is inderdaad al een hele tijd geleden dat ik mijn blog bijgehouden heb.
De afgelopen maanden zijn zo intense geweest dat ze eigenlijk ook zo voorbij gevlogen zijn.
Ik kijk terug op een bijzonder outreach. Een zeer heftige maar ook een hele indrukwekkende tijd.
Met als hoogte punt natuurlijk... een weekje met het hele team in Almelo
Wat was dat bijzonder om met mijn "family" mij mijn "familie" op bezoek te gaan. Het team heeft er ook onwijs van genoten en heeft zich heel thuis gevoeld in Almelo.


Inmiddels ben ik nu al ruim een maand weer terug op Nederlandse bodem.
En ik word eens flink verwend met kou en sneeuw! Heerlijk toch! Ik ben niet voor niets met de kerst thuis.
Wat geniet ik van de fellowship met vrienden en natuurlijk ook familie. Het lijkt bijna wel of ik niet ben weg geweest.
Verder vul ik mijn dagen met relaxen en op vistie gaan. Wel even wennen na 5 maanden gigantische drukte.
Het valt niet mee om verplicht te relaxen hehe. Maar het doet me goed!

Nog een paar weekjes en dan vlieg ik weer terug naar "huis".
En stiekem zie ik daar nu al een klein beetje weer naar uit. ( al was het alleen voor die heerlijke temperatuur van 30 graden)

Op naar een onvergetelijk 2010!