En daar gaan we weer....

Wat heb ik toch een hekel aan om een koffer in te pakken!
Niet omdat het veel werk is maar omdat het voor mij altijd zo bitterzoet is.
Aan de ene kant staat een koffer inpakken voor mij gelijk aan iets nieuws, avontuur, en ook weerzien met anderen. Aan de anderkant staat een koffer in pakken ook voor afscheid nemen, een fase afsluiten en andere "wereld" achter laten. Het maakt al lang niet meer uit waar ik naar toe ga, waar ik vandaan kom... Telkens als de koffer weer inpak voel ik het zelfde. Dat bitter zoete gevoel! Wat zal ik thuis missen maar wat zie ik er naar uit om weer naar huis te gaan. Grappig, ik leef echt in twee werelden!
Hoe dan ook ik kijk terug op een bijzonder jaar. ( Met veel bitterzoete koffer momenten haha)

Ik heb genoten van mijn "vakantie" thuis! Ik ben zo ontzettend gezegend van links en rechts.
Misschien is deze keer de koffer inpakken toch ietsjes meer bitter dan zoet omdat ik jullie allemaal zo ontzettend ga missen!

Ik bid jullie allemaal een geweldig, gezegend, bijzonder, wonderlijk, vol van liefde, vreugdevol nieuw jaar toe!

Happy new Year

Dat is lang geleden...

Het is inderdaad al een hele tijd geleden dat ik mijn blog bijgehouden heb.
De afgelopen maanden zijn zo intense geweest dat ze eigenlijk ook zo voorbij gevlogen zijn.
Ik kijk terug op een bijzonder outreach. Een zeer heftige maar ook een hele indrukwekkende tijd.
Met als hoogte punt natuurlijk... een weekje met het hele team in Almelo
Wat was dat bijzonder om met mijn "family" mij mijn "familie" op bezoek te gaan. Het team heeft er ook onwijs van genoten en heeft zich heel thuis gevoeld in Almelo.


Inmiddels ben ik nu al ruim een maand weer terug op Nederlandse bodem.
En ik word eens flink verwend met kou en sneeuw! Heerlijk toch! Ik ben niet voor niets met de kerst thuis.
Wat geniet ik van de fellowship met vrienden en natuurlijk ook familie. Het lijkt bijna wel of ik niet ben weg geweest.
Verder vul ik mijn dagen met relaxen en op vistie gaan. Wel even wennen na 5 maanden gigantische drukte.
Het valt niet mee om verplicht te relaxen hehe. Maar het doet me goed!

Nog een paar weekjes en dan vlieg ik weer terug naar "huis".
En stiekem zie ik daar nu al een klein beetje weer naar uit. ( al was het alleen voor die heerlijke temperatuur van 30 graden)

Op naar een onvergetelijk 2010!

What a wonderful day!

Het weer vandaag was  GEWELDIG! 25 graden, volop zon. Geen regen... Geen kou :)

 Maar goed dat dat is niet de reden waarom deze dag zo "wonderfull" is. Vanochtend hebben we een programma verzorgd voor een basisschool. We hadden alle klassen van groep 3 tot en met 8.

De kinderen genoten van onze dansen en ze waren heel open voor onze getuigenissen.

We mochten zelfs het evangelie met de kinderen delen. Toen de spreken een oproep deed... reageerde in eerste instantie niemand. Tot dat opeens een jongen van een jaar of 11 naar voren liep. Nadat hij kwam...kwamen er honderd meer. En zo ineens waren er over 100 kinderen die serieus een keuze voor Jezus maakte. 

Het bijzondere is, is dat deze jongen, uit een moslim huis komt. Maar hoe jong hij ook is... Hij heeft God's stem gehoord! 

En dat maakt voor mij deze dag een " Wonderful day"

arrived and doing well...

Hoi allemaal,

Even een korte update vanuit kaapstad! Het gaat goed hier!Ik heb een goede reis gehad.

Toen ik in johannesburg op mijn vlucht naar kaapstad wachte ontdekte ik dat ik van vlucht gewisseld was door de airline. Ik had geen telefoon of een telefoon nummer om mijn contact persoon te bellen. Dus ik zat al biddend in het vliegtuig dat mijn contact persoon op mij zal blijven wachten. haha. Eenmaal in kaapstad aangekomen kwam ik er achter dat mijn koffer niet mee was gekomen. Dit kwam omdat ik van vlucht ben gewisseld! Het is allemaal goed gekomen maar het was zeker een ervaring.

Het team is imiddels hier. Het is fijn om weer bijelkaar te zijn. We werken deze week met een coloured church. Ons schema begint vanaf morgen. Ik zie er echt naar uit om de scholen en townships in te gaan. 

We slapen in gast gezinnen... Aggie en ik slapen bij een gezin die midden in een township woont. Het is niet een van de veiligste buurten maar onze gastouders zorgen heel goed voor ons. En het huis heeft een grote poort :)

De jongelui hier zijn echt geweldig. Ze hangen dag en nacht bij ons in de kerk en ze zijn heel gretig naar Gods woord. 

Goed dit is even een hele snelle update!!

Blijf  voor ons bidden. We need it. 

Knuff, Marieke

Island Breeze fundraising night

ff heel kort!

De afgelopen weken ben ik bij de voetspecialist geweest en heb ik onderzoeken gedaan voor mijn rechter voet. In eerste instantie dacht de specialist dat ik artritis heb. Maar na wat oppervlakkige testen is dat gelukkig niet het geval. Ik heb een echo moeten maken van mijn voet en daar kwam uit dat ik een ontsteking heb in twee zenuwen van mijn voet. Ik heb daarvoor een pijnlijke spuit in mijn voet gekregen! De naald ging regelrecht in de zenuw :). De spuit moet over 12 dagen gaan aanslaan en dan moet ik aankijken hoe het verder gaat met mijn voet. De ontstoken zenuwen is maar een deel van het probleem. Een deel van de pijn in mijn voet word waarschijnlijk veroorzaakt om dat ik plat voeten heb. Dat kan ik verhelpen met goede schoenen en inleg zolen. Omdat ik zo vlak voor outreach sta ga ik daar voorlopig nog niet teveel aan doen. Ik heb al inleg zolen maar het meest ideale zou zijn om aangemeten zolen aan te schaffen. Als ik straks op verlof ben ik nederland wil ik dit ook na laten kijken door de dokters hier.

Bedankt voor jullie gebeden. Geniet van de zomer!

Knuff,

marieke

Ps ik zal snel weer even een fatsoenlijk bericht op mijn blog plaatsen!

Praise Reports

Ik heb mijn visum voor Australie binnen! Het geld voor mijn visum was net optijd binnen!

De April scholen staan klaar om op outreach te gaan. Niet iedereen heeft zijn outreach kosten binnen. Woensdag middag hadden we een gebeds tijd voor de financien. In dat uur hebben we 13000 Australische dollar binnen zien komen!

De Januari scholen zijn terug van outreach. Afgelopen dinsdagochtend hadden we een verslag dienst. Heel veel mensen hebben hun hart aan de Heer geven. Een team in Nepal heeft in een middag 200 mensen tot de Heer mogen leiden. Een ander team in Kaapstad zag heef veel bijzondere genezingen. Van gewone kwaaltjes tot blindheid en verlamming. God is is zo Groot.

De visums voor Zuid Afrika voor ons team is ook binnen!

-Wij (Island Breeze) hadden donderdag een "optreden" op een niet christelijke prive basisschool. Het was een bijzondere goede tijd waarin we waarheid en leven konden spreken in deze jonge levens. Aanstaande dinsdag gaan we naar een andere basisschool.
Ik kan niet wachten om te zien wat God daar gaat doen. ( bekijk de foto's-->)


Dit zijn maar enkele dingen die ik hier meemaak in de week. Elke week weer is er iets exiting waar we God voor kunnen prijzen. Soms is het iets persoonlijk. Soms is het wat God doet voor ons als basis en ook als ministry.

God is gewoon heel erg trouw, rechtvaardig, loyaal en zo ontzettend GOED! En daar ben ik heel dankbaar voor.

Dont take the smalest blessings for granted...

Actie! Actie! Actie!

!5 Mensen.... Route van 20 Km... Langs de swan river in Perth.

Iedereen die deel is van Island Breeze doet mee aan de Island Breeze - Walk a thon-.
Dit doen we om geld bij elkaar te krijgen voor onze volgende zendingsreis.
Het is lang geleden voor iedereen van ons dat we zoiets hebben gedaan! Maar zo met een hele groep is het best gezellig.

Morgen ga ik rond met mijn sponsor lijst in de kerk. Mijn vrienden van de kerk waren erg enthousiast over de sponsor loop. Dus ik hoop dat ik wat goede sponsors krijg.

De sponsor loop is zaterdag over een week.

Ik moet er wel bij vertellen dat ik de route niet ga lopen maar fietsen.
En nou weet ik dat 20 km een peule schil is voor een hollander. Maar de reden dat ik ga fietsen is omdat mijn beide voeten niet goed in orde zijn.

Ik had al een rechter voet die al een jaar niet in orde is. Volgens de dokter hier is het een chronische onstekeking tussen de middenvoetsbeentjes. En mijn andere voet... ja, ben paar maanden geleden van de trap gevallen en heb een van de lange spieren in de voet verrekt! Wat echt een vervelend gevoel is.

Dus ja ik ben al een paar maanden een beetje kreupel. Maar alles went :)

Anyways dat is de reden waarom ik de route fiets en niet loop. Omdat ik nu al niet een s langer dan 30 min op mijn voeten kan staan.

Ik mag niet klagen. God is nog steeds goed. En ik ga er lekker tegen aan over twee weken!

Mocht je nou ineens het op je hart krijgen om een bijdrage voor de sponsor fiets loop te geven... mail dan ff naar thuisfrontcommissie@live.nl ;) Alle kleine beetjes zijn welkom!

Sinterklaas? Kerst? Winter?

Het is herfst in Australie.

En dat kan ik gelijk merken. Na vijf maanden van droogte hebben we nu ineens dagen met volop regen! En het is koud. Niet voor hollandse begrippen maar voor ons wel.
Elke dag heb ik zo'n december gevoel. Het is zo ontzettend raar. Het kan er bij mij niet in dat het juni is. Het voelt niet als juni. ( hoe juni dan ook mag voelen) Het voelt alsof sinterklaas om de hoek staat en dat kerst snel gaat komen. Het voelt als stampot weer en chocolade melk met tompouche avonden. Kortom IK BEN IN DE WAR :). Ik heb mijn winterkleren maar uit de doos gehaald!

Goed dat was even mijn klaag minuutje over het weer.

Verder gaat het redelijk okay met me. Paar drukke daagjes achter de rug. Ik regel de visums voor ons team voor Zuid Afrika en Europa. En omdat voor twee landen visums aan moeten vragen er veel bij kijken. In eens moet ik allemaal dingen regelen waar ik niets van weet. Maar elke keer vraag ik God voor wijsheid en Hij geeft me het dan ook. Het is een hele uitdaging. Soms heb ik de neiging om gefrustreerd te raken maar dan bedenk ik me... The Lord, Gracious and Compasionate SLOW TO ANGER! and abounding in love. Misschien lijkt deze tekst niet in mijn verhaal te passen, maar ik ben echt de laaste tijd aan het ontdekken wie God is! Niet van wat ik weet met mijn hoofd. Maar echt God leren kennen vanuit relatie en openbaring.

We zeggen dat we geschapen zijn naar zijn beeld. En de laaste tijd ben ik echt bezig met de vraag... Hoeveel reflecteerd mijn communicatie, mijn houding, mijn relaties met anderen dat The Lord Gracious, compasionate SLOW TO ANGER and abounding in love is. Helaas moest ik tot deze conclussie komen... Heel vaak NIET! Soms ben ik zelfs heel
erg selectief! Ik ben een bepaalde manier met de mensen waar mee ik close ben. Maar als het iemand is die niet mijn "type" is.... Dat weet ik niet wat er kan gebeuren als ze me op het verkeerde moment treffen! Want ze weten je altijd net te vinden als je daar absoluut even geen behoefte aan hebt! haha

Het grappige is... God heeft geen "type"!!

God is gewoon Gracious, Compasionate, Slow to anger and Abounding in Love!

Dus elke keer als ik gefrustreerd dreig te raken denk ik aan die tekst.


Hier even een qoute om over na te denken

" Graciousness is to listen better then you can speak"

Well, thats a challenge for me!

Gewoon door blijven wandelen. Val ik, dan pikt God me weer op.

Want hij is Gracious, Compasionate, Slow to anger and ABOUNDING IN LOVE!

Somewhere over the Rainbow....

Ik ben de ukelele aan het leren spelen!!
Wat een tof instrument. Ik begin al aardig bekend te worden met de accoorden. Ik heb alleen letterlijk de slag nog niet helemaal te pakken.
Maar het is een goed tijd doder voor mijn twee vrije avonden in de week :)

Imiddels is het hier al flink afgekoeld. De ochtenden zijn erg koud. Met een straffe wind. De dikke truien mogen echt al uit de kast! Hoewel het overdag toch gemiddeld 20 graden is hehe. Maar naar 4 maanden hot hot is het nu ineens toch wel erg cold cold.

Gisteren heb ik mijn visum aanvraag naar immigratie gebracht. Ik hoop dat het allemaal snel rond komt! Aankomende week komt mijn andere visum te vervallen! Als mijn andere visum niet toegewezen word moet ik het land uit :S Maar zo ver zal het wel niet komen!

Ach ik heb anders nog mijn ukelele! Somewhere over the rainbow lallalalaaa...

Inspiratie is foetsie....

Ik heb al een tijdje niet meer mijn blog geupdate!
Eerlijk gezegd moet ik een beetje bekennen dat mijn inspirtatie voor mijn blog een beetje weg is. Maar ik heb ook lang niet meer geschreven omdat mijn internet het vaak bijna niet doet en het een eeuwige heid duurt voordat de pagina word geladen.

Anyways alle technische gezeur en andere smoezen terzijde....

Ik heb een heerlijke tijd met pap en mam gehad. Jammer dat het alweer voor bij is.
Het was echt fijn om ze hier te hebben in "mijn wereldje". Ik denk dat ze zelf ook een goede tijd hebben gehad :)

Ik zal de foto's ( als internet het een beetje doet) er op zetten. Zodat jullie een beetje idee krijgen van de trip.

Ik ben imiddels weer volop bezig met Island Breeze. We zijn nu als team begonnen met morning exercise! Ja! Echt waar. Drie keer in de week. In de ochtend om 5.45! Dus mijn wekker gaat regelmatig om 5.00! Gekken werk. Ik heb deze week amper kunnen zitten, lopen, staan, bewegen hahaa. Het ergste is als je naar het toilet moet en nauwelijks kan hurken hahahahahahaha

Ik hoop dat ik deze week kan wennen aan mijn nieuwe ritme!

Misschien komt mijn inspriratie dan ook weer terug :)

"The parents are landed"

Ze zijn er!!! En hoe.....

Zo wit als echte hollanders, zo enthousiast als echt touristen, zo emotioneel als echt ouders!
Heerlijk om mijn ouders weer even dicht bij te hebben. Gezellig met ze te kletsen en gewoon weer even "kind" zijn.Ik heb al mijn ouders al mijn favorite plekjes van de stad laten zien. Het is echt zo raar om mijn ouders in "mijn nieuwe wereldje" te hebben.
Maar reuze gezellig hoor!

Ik zie er uit naar om straks op reis te gaan.

It's going to be GREAT!

Klein Wereldje....

Dat zeggen we vaak he? "Wat is het toch een klein Wereldje"
Ik vraag me af of wij als nederlanders dat eerder zeggen om dat ons landje echt zo klein is! Geloof me je hebt geen idee hoe klein Nederland is totdat je verhuisd naar een land dat buiten Europa ligt.

Anyways, omdat Australie zo groot is zijn er veel europeanen die op avontuur gaan door dit land. En ik geef ze geen ongelijk. Australie heeft zoveel verschillende kanten. Ik ontmoet vaak backpakkers vanuit verschillende landen. Het is echt leuk om met backpakkers te praten. Ze hebben altijd veel verhalen over de landen waar ze zijn geweest en ze houden er van om nieuwe vrienden te maken. Ze zijn altijd wel klaar voor een gesprekje.

Afgelopen donderdag had ik een bijzondere ontmoeting. Ik was gevraagd om een event van ywam te promoten in de backpack hotels. Ik liep het eerste hotel binnen, naar de binnenplaats. En ja hoor... zonder eenige twijfel... de drie kwart broeken, blonde haren en rode wangen gaven het gelijk weg... Een groep HOLLANDERS!

Ik begon mijn praatje in het engels en gelijk vroeg een van de kerels met een strek nedelands accent " Where you from?" waarop ik antwoorde " The same small country that you are from"! haha.

Natuurlijk wilde de jongens weten wat ik hier deed dus ik vertelde ze over mijn werk met ywam. Ik raakte al snel de aandacht kwijt van wat gasten maar een jongen bleef me vragen stellen over ywam. En Ik weet niet hoe het precies hoe we er op kwamen maar ineens begon hij me allemaal dingen te vragen over geloof. "Hoe weet je nou dat God echt is?" "Kan je echt met God praten?" "Moet je naar de kerk om gelovig te zijn?"

Lang verhaal kort... Ik had echt een mega goed gesprek met deze jongen. Het toffe was dat ik door al mijn reizen ook veel verhalen en getuigenissen heb over dingen die ik met God mee heb gemaakt.

Deze jongen kon zijn oren niet geloven! Het eenige wat hij zei was "Wauw! Wauw!"
Ik heb kunnen laten zien dat God niet een boeman ver weg ergens op een grote troon is maar dat Hij betrokken is en dat Hij echt werkelijk om ons geeft.

Na een gesprek van dik een half uur... zag ik deze jongen denken over bepaalde dingen. Hij keek me aan en zei " Ik heb nog nooit iemand zo over God horen praten".
En toen dacht ik bij mijzelf... Wonderlijk zeg.... 2 Nederlanders... 1 christen...1 een backpakker op zoek naar het doel van leven... Helemaal aan de andere kant van de wereld... Die elkaar ontmoeten omdat God een plan voor zijn leven heeft. Ik geloof dat deze jongen een zendeling is. Hij heeft zo'n grote passie voor mensen,cultuur en reizen. Alles ingredienten voor een zendeling ;).

Klein wereldje?

Ik denk eerder een Grote God! Een God die zo groot is dat Hij tegelijk tijd ongelovelijk intiem is!

Put the pedal to the metal

Negen maanden geleden was ik in Nederland en dat was waarschijnlijk de laaste keer dat ik in een auto heb gereden.....

Gisteren was het zover... Mijn eerste rij ervaring in Australie. Voor de gene die het niet weten, in Australie rijden ze aan de andere kant.

Lichtelijk zenuwachtig stapte ik in de auto. Om vervolgens naar een uitgebreide instructie voor de auto te luisteren. ( Ywam auto's hebben net als de eigenaars vaak een hele gebruiksaanwijzing haha)

Anyways, gelukkig was het wel een degelijke auto dus ik ging al snel de weg op...

Grote bocht, Ruime bocht, niet te dicht naar de rechterkant, let op de auto voor jou,

Dat waren mijn persoonlijke ezel bruggetjes om deze "rij test" tot een succesvol einde te brengen.

Het zou toch wel sneu zijn als ik een auto ( die in nederland nooit door de keuring zou komen) voorgoed naar het metaal kerkhof rijd.

Na vijf minuten on road, voelde ik me weer als een vis in het water en reed als of ik al mijn hele leven ( naja sinds mijn 18de dan) in Australie had gereden.

Aleni, (mijn rij instructeur voor de dag) was blij en opgelucht dat ik zijn auto niet aan barrels heb gereden. "You really are a good driver Mika! I'm impressed"

Pfieuw gelukkig maar want ik had vol confident hem van te voren verteld dat ik waarschijnlijk de beste auto rijder ben van de familie ( Naja, in iedergeval beter dan mijn moeder haha)

Maar och, wat is auto rijden toch heerlijk! Ik had geen idee dat ik dat zo gemist had.

Binnenkort ga ik op voor mijn ywam rijbewijs en dan word ik officieel gepromoveerd tot chauffeur van Island Breeze.

Ik wou dat ik een eigen brekkie had ( die zal dan ook vast wel komen met hele uitgebreide gebruiksaanwijzing hehe) Zodat ik zo nu en dan gewoon ff dom weg een eindje kan rijden.

Highschool Musical...

"Mister Frazer, you have not been listening to my instructions...drop to the ground and give me 25 push ups!"

Nee dit is geen zin uit een film of uit een boek...dit is het leven van highschool kids hier in Australie! Althans de kinderen van "Grace Bunburry Highschool".

Ik had het voorrecht om als schoolstaf een weekje mee te gaan op introductie kamp. Ik was daar samen met drie andere ywamers. Het eenigste wat we moesten doen is met de kids optrekken, beetje orde houden en in de avond mochten we een "chapel talk" houden. Dat is zeg maar een korte overdenking over dingen van het leven en God. Makkelijk toch?

Anyways het voelde als vakantie (Alleen dan met 40 Adhd Kids haha). Het was zo gezellig. We waren zo'n 200 km van Perth in het plaatsje Busselton. Wat een mooi touristisch plaatsje is dat zeg. We mochten mee met alle exursie's. Ik heb op de langste pier van Australie gelopen bijna 3 km lang. Ik heb grotten bezocht, ik heb kano gevaren en gespelonkt. ( e weet wel door kleine ruimtes kruipen in grotten. We hebben een vogel park bezocht. Boogschutten, midget golven en nog veel meer. ( ik word er moe van als ik het gewoon opschrijf haha) Het was echt te gek. We hadden een karvan gekregen om in te slapen en dat lag pal aan het strand. De omgeving daar is gewoon stunning.

Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo'n ordelijke kamp heb mee gemaakt. De respect voor de leraren hier is zo anders dan in Nederland. Als de kinderen niet luisteren moesten ze push ups doen.... Sommige 13 jaar oude jongens zijn veel te gespierd voor hun leeftijd hahaha. Echt joh, geen drama, geen alcohol, geen rare dingen tussen jongens en meisjes. De kinderen worden goed gedrilt hier op school. De leraren wijzen heel erg op de conseqenties van de keuses die de kinderen maken. En de kinderen pikken het goed op. Haha soms was ik zelfs bang voor de leraar... en die gast is maar 6 jaar ouder dan mij hehe. Ik weet zeker dat als ik op die school had gezeten dat ik nu super strak in mijn vel zat. haha. Ik zal vast wel onmeunig veel push ups en sit ups als straf gehad hebben.

We hebben echt veel kunnen praten met de kids over God. Ze waren zo open. We hebben zelf met enkelen mogen bidden. Een avond waren we in opgedeelt in groepen om een groepsgesprek te hebben over geloof. Ik had de kids vrijheid gegeven om me van alles en nog wat te vragen. Man, zoveel vragen over "hoe weet je nou dat God echt tot je spreekt?" " Hoe weet ik nou dat God echt is, en dat Hij van mij houd?" Het is zo tof om je eigen ervaringen en getuigenis te kunnen geven aan deze jonge gasten. Het was echt een positief gesprek en de kids waren echt onder de indruk van de dingen die God in mij leven heeft gedaan!

Al met al, het was echt te gek! Ik hoop dat ik volgend jaar weer mee mag.

Catching the Waves....

Vanochtend ging mijn wekker vrezelijk vroeg. Namelijk 5 uur in de ochtend.
Ik werd opgehaal door een paar vrienden om een dagje met hun mee te komen om te gaan SURFEN!! ( en dan bedoel ik dus niet op het internet). Daar stond ik dan in het donker om vijf uur in de ochtend met mijn surf kleren aan.... looking like a pro...lichtelijk zenuwachtig en klaar om te gaan Daar gingen we dan 6 fanatieke surfers en 2 (nauwelijks) beginners in auto's opweg naar de beste surf beach in west Australie. In de auto kreeg ik een flinke introductie over dit strand. Schijnbaar was deze plek een van de beste plekken om wat goede golven te pakken. Geen idee wat ik me daar bij zou moeten voorstellen maar goed na een prachtige rit kwamen we uiteindelijk aan op het strand.

"Come on lets check out the surf!" Check out the WHAT? Ik had weer geen idee waar ze over hadden...hehe. Maar met door mij surfers outfit voelde ik me bijna een pro dus ik deed net alsof ik wist wat aan het doen waren haha... gewoon met de flow meegaan... Fake it till you make it!

Anyways check out the surf betekend dat je kijkt of er goede golven zijn en waar je het beste in het water kan springen. Dus we checked out the surf... en guess what..... GEEN GOLF TE BEKENNEN! Daar sta je dan te blauw bekken op het strand om 7 uur in de ochtend!

Goed na een uurtje wachten begonnen er toch wat aardige golfjes te ontwikkelen. Perfect voor een beginner! Dus ik met het bord het water in! Mijn eerste les...peddelen en leren balans te houden op het bord.

Oh my goodness.... Ik dacht dat ik er aan ging... Beginner golfjes zijn wel heel wat ruiger als je in het water ligt!! Maar het was zo gaaf. Het is echt een te gek gevoel om om een bord te liggen en door de kracht van de golf naar het strand gespoelt te worden.


Vaak zeggen we go with the flow...... Ik had geen idee wat dat eigenlijk betekende tot op vandaag. Soms word je overspoelt.... soms verdrink je bijna ;), soms krijg je een klap op je kop van de surfbord....Maar als je die ene golf pakt.... en als die ene golf jou pakt..... Dan is er gewoon geen stoppen aan!

De kracht van een golf is eigenlijk niets vergelijking met de kracht van de Heilige geest!
Maar na vandaag heb ik weer een beetje meer begrip van zijn geweldige kracht.
En hoe krachtig God werkelijk is. Als je de flow te pakken hebt... en de flow heeft jou te pakken....

Dan ben je niet te stoppen.

Go with the Flow.... moet je een keer doen... het is echt te gek!

Verhuisd....

Naar de achtertuin! Het is hier zo ontzettend heet dat het snachts het niet uit te houden is hier in huis. En daarom heb ik mijn matrass naar buitengegooid, muggennet opgehangen en voila... Ik ben verhuisd! Om af te koelen gaan we vaak s'avonds naar het strand. Even uitwaaien en een frisse duik nemen.
Heerlijk.


Verder gaat het goed hier. Paar drukke weken achter de rug. Ik co-leid het Island Breeze team samen met 2 andere meisjes. Onze leiders zijn op vakantie. Maar het gaat wel goed hoor! Het team is nog bijelkaar haha. En we hebben veel plezier met elkaar.

Ik ga naar het strand! Lekker afkoelen...... :)

Step out - Step up

Het nieuwe jaar is weer volop aan de gang.
En het is gelijk goed begonnen. Ondanks dat oud en nieuw vreselijk was, ben ik toch met een goed gevoel het nieuwe jaar ingestapt.

Dit jaar is het jaar van uitstappen en op staan. Ik word zo uitgedaagd om uit te stappen in leiderschap. Niet leiderschap in de zin van positie maar meer als een leven stijl. Een leider is niet iemand met een machtspositie maar het is iemand met een dienend hart. Iemand die een nederig leven wil leiden. Iemand die weet wanneer ie moet spreken en wanneer niet. Iemand leeft in intimiteit met God en van daaruit komt zijn identiteit. Iemand die wandelt in waarheid. Iemand die leven spreekt. Iemand die uitstapt in nieuwe dingen.
Iemand die God onvoorwaardelijk gehoorzaamd. Iemand die gediscipeld wil worden. Iemand die onder autoriteit wil staan. Iemand die transparant is en wil zijn.
Iemand die vriendelijk is, geduld heeft, zelfbeheersing kent, in liefde wandelt en al die andere vruchten van de Geest.

Ben jij een leider? Ik denk dat we allemaal geroepen zijn om een leven te leven dat insinspirerend is.

Ik ben echt uitgedaagd om op te staan en uit te stappen in deze dingen.
Het is er op of er onder ;) Maar Zijn genade is genoeg voor mij.

Ik heb besloten om niet meer passief te zijn in mijn wandel met God.

It might cost me everything. But everything doesn't have any value compared to the treasures of the Kingdome.

For me to live is Christ!